محدودیت های انرژی به گفته فولادی ها سالی پرچالش را در ۱۴۰۱ برای آنها رقم زده است . البته در این میان برداشت غیر مستقیم دولت از جیب فولادی ها مزیدی بر علت بود تا آمار کاهش تولید بیش از هر موضوع دیگری از سوی این صنایع، بزرگ نمایی شود. موضوعی […]
محدودیت
های انرژی به گفته فولادی ها سالی پرچالش را در ۱۴۰۱ برای آنها رقم زده
است . البته در این میان برداشت غیر مستقیم دولت از جیب
فولادی ها
مزیدی بر علت بود تا آمار کاهش تولید بیش از هر موضوع دیگری از سوی این
صنایع، بزرگ نمایی شود. موضوعی که در سال جدید نیز با وجود تمامی وعده های
دولت درباره رفع مشکلات تولید، اما به نظر می رسد دورنمای چندان امیدوار
کننده ای برای صنایع انرژی بر فولادی قابل ترسیم نیست یا حداقل صنایع
فولادی تمایل دارند این دورنما را به نمایش گذارند . در واقع رشد بی ضابطه
نرخ ارز از یک سو اگرچه باعث خواهد شد تا فولاد سازان از این نمد برای خود
کلاهی ببافند، اما قطعا تاثیرات آن به صورت کاهش تقاضای داخلی نمود خواهد
یافت که در این صورت چاره ای جز به کارگیری انواع روشها برای دور زدن قانون
سقف عرضه از سوی صنایع فولادی باقی نمی گذارد. همچنین کمی تامل در وضعیت
انرژی نیز نشان می دهد با وجود بارندگی های نسبتا خوب ، اما به دلیل عدم
رفع
ناترازی برق
همچنان تابستان امسال نیز چالش تامین برق خانگی گریبان صنایع را خواهد
گرفت . البته این روند تنها به برق محدود نشده و در حوزه تامین گاز نیز
شاهد تکرار وضعیت ناترازی هستیم و تفاهم نامه های نفتی و گازی با روسها نیز
تاکنون نتیجه دلخواهی به ارمغان نیاورده است . بنابراین تکرار زمستانی سخت
برای ایران و قطع گاز صنایع دور از انتظار نخواهد بود . اگرچه که با وجود
تمامی این چالش ها آمارها از صعود یک پله ای فولاد ایران در بین کشورهای
تولید کننده فولاد حکایت می کند موضوعی که این شائبه را تقویت می کند یا
واقعا تولید فولاد کاهش نیافته و فولاد سازان با استفاده از محدودیت های
انرژی سعی در کسب سود از این موقعیت و جبران هزینه تراشی های دولت هستند
یا اینکه اساسا
آمارسازی های دولتی به حوزه فولاد نیز تسری یافته است .
.
.
.
.
.
منبع خبر :
https://madanname.ir