بر همین اساس، سرپرست مرکز زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کاسپین خاوری؛ به بررسی ریزش جاده هراز از دیدگاه زمین‌شناسی پرداخت و دلائل ریزش در جاده هراز را به موضوع تغییر آب و هوا و همچنین فعالیت معدن‌کاری(شن و ماسه) مرتبط دانست.
به گفته حسین رنجبر، بررسی‌های اولیه نشان از فعالیت‌ در معدن داشت که با خالی کردن زیر پله ایمنی این اتفاق افتاده است و از سویی منطقه در مسیر باد قرار گرفته که بر همین اساس ریزگرد، غبار و خاک ایجاد شده باعث رعب و وحشت مردم شد و خوشبختانه مصالح لغزشی نیز به جاده اصلی نرسید و تلفاتی در پی نداشت.
وی با بیان اینکه محل لغزش رخداده در معدنی بالای جاده هراز در یال جنوبی یک تاقدیس واقع شده، تصریح کرد:  زمین‌شناسی منطقه شامل سازند شمشک است که به‌طور عمده شامل ماسه سنگ و شیل است.
سرپرست مرکز زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کاسپین خاوری با اشاره به این‌که لایه شیلی فرسایش‌پذیری بالایی دارد، افزود:  معدنکاری در منطقه نیز سستی و فرسایش‌پذیری  لایه شیلی را بالا برده و از سویی شیب لایه‌ها و مورفولوژی منطقه  نیز هم جهت بوده‌اند که مستعدساز ناپایداری است.
به گفته وی، برداشتن شن و ماسه در پاشنه و عدم طراحی مناسب رمپ‌ها و جاده دسترسی می‌تواند از دلایل دیگر تسهیل رخداد لغزش باشد. همچنین حجم رسوبات لغزیده نسبت به حجم گرد و غبار تولید شده کوچک بوده که این حجم گرد و غبار  می‌تواند در رابطه با ریز دانه بودن رسوبات درگیر لغزش باشد.
رنجبر با بیان این‌که برداشت شن و بر جا ماندن و انباشت رسوبات ریزدانه در محل معدنکاری می‌تواند این حجم گرد و غبار را تا حدودی توجیح کند، تصریح کرد: تغییرات آب و هوایی و  بارش‌های پیش از لغزش و به دنبال آن بالا رفتن سریع حرارت نیز می‌تواند در رطوبت خاک و پیوستگی رسوبات ریز دانه در زمان لغزش موثر بوده باشد.
سرپرست مرکز زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کاسپین خاوری چنین لغزش‌های کوچکی در منطقه و مخصوصا در مناطق معدنکاری را معمولی عنوان کرد و گفت: موردی که این لغزش را مورد توجه قرار داده رخداد آن در بالای جاده اصلی و در  معرض دید بودن آن و حجم نامعمول گرد و غبار تولید شده در زمان وقوع لغزش است.